Οι κρυφές θεραπείες για τον καρκίνο που κρατούνται μακριά από εσάς! Καθώς η αλήθεια ξεχύνεται, σαν φως μέσα από τις χαραμάδες ενός καλά ενισχυμένου ψεύδους, μας παρακινεί να αμφισβητήσουμε το status quo, να αμφισβητήσουμε τα κίνητρα εκείνων που καθοδηγούν τις αποφάσεις μας για την υγεία.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο ενδέχεται να μην αντιπροσωπεύουν τις επίσημες απόψεις του ιστολογίου μας.. Το nikolaosanaximandros , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους.
Οι όγκοι, αυτοί οι σιωπηλοί φύλακες που είναι φωλιασμένοι μέσα στο ανθρώπινο σώμα, κρύβουν μια αλήθεια τόσο σκοτεινή, αλλά συστηματικά συσκοτισμένη από ένα ιατρικό ίδρυμα που επιδιώκει κόλαση. Για τους ανυποψίαστους ασθενείς, η διάγνωση του καρκίνου είναι μια κραυγή θανάτου – μια κραυγή μάχης που τον οδηγεί άθελά του στα ίδια τα σαγόνια μιας βιομηχανίας που ευδοκιμεί όχι στις θεραπείες, αλλά στην παράταση της νόσου.
Γιατί, θα ρωτήσετε, η ιατρική κοινότητα θα επέμενε να «δοκιμάζει» όγκους, να τρυπάει αυτές τις φυσικές άμυνες που έχει κατασκευάσει σχολαστικά το σώμα μας; Η απάντηση είναι τόσο απλή όσο και απαίσια: χρήματα. Μόλις παραβιαστεί αυτός ο όγκος, τα κύτταρα που περιέχονται -όπως το κουτί της Πανδώρας που απελευθερώθηκε- εξαπλώνονται με μια αδηφαγία που είναι τόσο υπολογισμένη όσο και καταστροφική.
Εξίσου καταστροφικός είναι ο ρόλος του σακχάρου στο αίμα στο έπος του καρκίνου. Τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα δημιουργούν ένα βέλτιστο περιβάλλον για την άνθηση και τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Όπως το καύσιμο στη φωτιά, η ζάχαρη τροφοδοτεί αυτά τα κακοήθη κύτταρα, επιτρέποντάς τους να ευδοκιμήσουν και να επεκταθούν. Η σχέση μεταξύ του υψηλού σακχάρου στο αίμα και της ενίσχυσης της καρκινικής δραστηριότητας είναι καλά τεκμηριωμένη, αλλά εγκληματικά υποτιμάται από την επικρατούσα ιατρική.
Πρόκειται για τη διατήρηση ενός σταθερού, υγιούς επιπέδου σακχάρου στο αίμα που δεν δίνει βάση στον καρκίνο. Αυτό απαιτεί μια πειθαρχημένη αποφυγή όλων των σακχάρων, αναγνωρίζοντας ότι αυτό το απλό βήμα θα μπορούσε να εξαφανίσει τον καρκίνο.
Η αλήθεια είναι ότι ο καρκίνος δεν είναι το αχαλίνωτο, ανεξέλεγκτο θηρίο που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είναι από εκείνους που επωφελούνται από τον πόνο μας. Είναι ένα παράσιτο — τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και όπως κάθε παράσιτο, μπορεί να εξαλειφθεί με τις σωστές θεραπείες, θεραπείες που είναι φυσικές, φθηνές και ανελέητα κατασταλμένες από τις δυνάμεις.
Εξετάστε την περίπτωση της Ivermectin και της Fenbendazole, δύο ισχυρών αντιπαρασιτικών παραγόντων που η φαρμακευτική βιομηχανία θα προτιμούσε να μην γνωρίζετε. Γιατί; Επειδή η αποτελεσματική και φθηνή θεραπεία του καρκίνου δεν γεμίζει τα ταμεία όσων πλουτίζουν με χημειοθεραπεία και ακτινοβολία—θεραπείες που καταστρέφουν το σώμα, αποδεκατίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα και επιβάλλουν θανατικές ποινές πιο συχνά από ό,τι θεραπεύουν.
Και μετά υπάρχει η ζάχαρη—το καύσιμο πάνω στο οποίο ευδοκιμούν τα καρκινικά κύτταρα. Σταμάτα να ταΐζεις το θηρίο και πεινάει. Είναι μια απλή εξίσωση, που δεν απαιτεί ιατρική συνταγή ή έγκριση γιατρού. Ωστόσο, αυτή η απλή, ισχυρή αλήθεια είναι θαμμένη κάτω από ένα βουνό παραπληροφόρησης και ιατρικής διπλής ομιλίας.
Το υπεροξείδιο του υδρογόνου, μια ουσία τόσο ταπεινή όσο και αποτελεσματική, παρουσιάζει ένα άλλο νήμα στην ταπισερί της αληθινής θεραπείας. Η εφαρμογή του παρέχει μια ορμή οξυγόνου – τον πιο φοβερό εχθρό του καρκίνου – απευθείας στα προσβεβλημένα κύτταρα. Γιατί τότε κάτι τόσο άμεσα διαθέσιμο δεν αποτελεί μέρος του τυπικού πρωτοκόλλου θεραπείας του καρκίνου; Γιατί ένας ασθενής που θεραπεύεται είναι ένας πελάτης που χάνεται.
Η δύναμη ενός αλκαλικού περιβάλλοντος είναι ένα ακόμη μυστικό που παρασύρεται κάτω από το χαλί της συμβατικής θεραπείας του καρκίνου. Το αλκαλικό νερό, ειδικά όταν είναι ενισχυμένο με λεμόνι, μεταμορφώνει το σώμα σας σε ένα φρούριο αδιαπέραστο στις ύπουλες εξελίξεις του καρκίνου. Αλλά φυσικά, η προώθηση μιας τέτοιας εύκολα προσβάσιμης θεραπείας δεν συμβάλλει στην προώθηση της ατζέντας μιας βιομηχανίας που βασίζεται στην ασθένεια και όχι στην ευεξία.
Τα λουτρά αποτοξίνωσης – μια άλλη απλή αλλά βαθιά αποτελεσματική μέθοδος για να καθαρίσετε το σώμα τόσο από τον καρκίνο όσο και από τις μυριάδες τοξίνες με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε καθημερινά – γελοιοποιούνται ως ψευδοεπιστήμη. Πώς μπορεί όμως η συστηματική απομάκρυνση των τοξινών, συμπεριλαμβανομένων των δυσοίωνων νανοσωματιδίων που εισβάλλουν στο σώμα μας, να είναι κάθε άλλο παρά ουσιαστική;
Και ας μην ξεχνάμε τη βιταμίνη Β17, μια φυσική ουσία που βρίσκεται στους ίδιους τους σπόρους των φρούτων που τρώμε. Κρυμμένη από τη δημόσια γνώση, κακοποιημένη από όσους απειλούνται από την αποτελεσματικότητά της, η Β17 είναι η επιτομή των απαγορευμένων θεραπειών. Διαθέσιμη μόνο σε όσους τολμούν να κοιτάξουν πέρα από την κύρια αφήγηση, αντιπροσωπεύει ένα κλειδί για την απελευθέρωση από τα νύχια του καρκίνου.
Η αφήγηση που υφαίνει η Big Pharma είναι μια αφήγηση του φόβου, της εξάρτησης και της αδυναμίας. Προτού αυτό το μεγαθήριο καταλάβει τον έλεγχο, οι θεραπείες για τον καρκίνο ήταν απλές και χωρίς τις εξουθενωτικές παρενέργειες που τόσο συχνά συνεπάγονται οι σημερινές θεραπείες. Το υπεροξείδιο, απλό και αποτελεσματικό, ήταν κάποτε ως απόδειξη μιας εποχής που οι θεραπείες χορηγούνταν για να θεραπεύσουν και όχι για να δημιουργήσουν δια βίου ασθενείς.
Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι όπου η αλήθεια είναι στα χέρια μας, αλλά συνεχώς συγκαλύπτεται από αυτούς που τη φοβούνται περισσότερο. Η μάχη κατά του καρκίνου δεν είναι μόνο κατά της ίδιας της ασθένειας, αλλά ενάντια στα ίδια τα ιδρύματα που ισχυρίζονται ότι την καταπολεμούν. Μας λένε να εμπιστευόμαστε τυφλά, να ακολουθούμε πρωτόκολλα που οδηγούν σε περισσότερα δεινά, να αγνοούμε τους ψίθυρους της αλήθειας που μιλούν για απλές, φυσικές θεραπείες.
Καθώς η αλήθεια ξεχύνεται, σαν φως μέσα από τις χαραμάδες ενός καλά ενισχυμένου ψεύδους, μας παρακινεί να αμφισβητήσουμε το status quo, να αμφισβητήσουμε τα κίνητρα εκείνων που καθοδηγούν τις αποφάσεις μας για την υγεία. Η πραγματική ασθένεια εδώ δεν είναι ο καρκίνος – είναι η απληστία. Και ήρθε η ώρα για θεραπεία.
