Η καταστροφή όλων όσων θεωρούνται φυσιολογικά δημιούργησε διαίρεση, μίσος, αστάθεια και χάος.. Ζούμε σε έναν ανάποδο κόσμο, όπου κάθε τι που έχει αξία έχει γίνει ταμπού, ενώ το αντίθετο έχει γίνει το στήριγμα αυτής της θλιβερής κοινωνίας των άμυαλων κηφήνων..
“Η ανάμνηση του παρελθόντος μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες ιδέες και η κατεστημένη κοινωνία φαίνεται να φοβάται το ανατρεπτικό περιεχόμενο της μνήμης”.
~ Herbert Marcuse, One-Dimensional Man: Studies in the Ideology of Advanced Industrial Society (Ο μονοδιάστατος άνθρωπος: Μελέτες για την ιδεολογία της προηγμένης βιομηχανικής κοινωνίας)
Η μαρξιστική θέση σχετικά με την κοινωνική φύση του ανθρώπου σε αντιδιαστολή με το άτομο είναι μοιραία ελαττωματική αν επιδιώκεται η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός, η ηθική και η ελευθερία, ανεξάρτητα από το ψέμα ότι ο κομμουνισμός είναι προς όφελος του λαού. Από τη στιγμή που το άτομο θυσιάζεται και αναγκάζεται να συμμορφωθεί με τις επιθυμίες της κοινωνίας, κάθε σύστημα αξιοπρέπειας καταρρέει. Με άλλα λόγια, ο κανόνας που βασίζεται στη θέση της πλειοψηφίας, και διοικείται ή “γίνεται για να συμπέσει με το συμφέρον (το λεγόμενο) της ανθρωπότητας”, που αναφέρεται ως η ομάδα που ονομάζεται κοινωνία, απαιτεί τη βία και την επιθετικότητα είτε από την κοινωνική είτε από την κρατική επιβολή, και επομένως αναιρεί όλα όσα είναι σωστά.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για την οικοδόμηση και τον έλεγχο αυτού που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κοινωνία προλεταριάτου, και όλοι τους απαιτούν την εξάλειψη του ατόμου. Τα λόγια και οι “πεποιθήσεις” του Μαρξ το επιβεβαιώνουν αυτό με απόλυτη σαφήνεια. Στον σημερινό κόσμο, οι περισσότερες προσπάθειες για την καταστροφή της ανεξάρτητης σκέψης, της φυσιολογικής ή θεωρούμενης ως φυσικής συμπεριφοράς, της παράδοσης, της οικογένειας και της ειλικρινούς ιστορίας, είναι εμποτισμένες με νεομαρξιστικές τεχνικές, οι οποίες προκαλούν απεριόριστο διχασμό, μίσος, ανταγωνιστική ύπαρξη, καθώς και γκρέμισμα και εξάλειψη κάθε παρελθοντικής ιστορίας και ηθικών πεποιθήσεων.
Αυτή είναι η κατάσταση των πραγμάτων στις ΗΠΑ σήμερα, καθώς το απόλυτο χάος έχει έρθει στο προσκήνιο όχι λόγω των ορθών αναρχικών αρχών που βασίζονται στην ατομική ελευθερία, αλλά λόγω της νεομαρξιστικής και κομμουνιστικής ιδεολογίας που προωθείται με ψυχολογικά και επιθετικά μέσα και υποστηρίζεται από την άρχουσα τάξη.
Αυτή τη στιγμή της ιστορίας, οι απλοί άνθρωποι δεν είναι παρά απλά αγράμματα πιόνια σε αυτό το παιχνίδι εξουσίας και ελέγχου- σε τέτοιο βαθμό ώστε να είναι το υπεύθυνο θεμέλιο της καταστροφής του ανθρώπου. Αυτή είναι μια ανυπόστατη πραγματικότητα σχετικά με την κατάστασή μας, καθώς οι ίδιοι οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι επιθυμούν την ελευθερία και την “ισότητα”, έχουν καταστρέψει κάθε πιθανότητα ελευθερίας αποδεχόμενοι αυτό που μπορεί να αναφερθεί ως τυφλός κολεκτιβισμός που οδηγεί στον κομμουνισμό. Αυτή η διατύπωση μπορεί να φαίνεται κάπως συγκεχυμένη, αλλά ο μαζικός κολεκτιβισμός δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κομμουνιστική νοοτροπία από την πλειοψηφία, και χωρίς κομμουνιστική ιδεολογία, ο ανόθευτος κολεκτιβισμός σε οποιαδήποτε ελεύθερη κοινωνία δεν είναι νοητός κατά την άποψή μου.
Το ανθρώπινο ζώο είναι ασφαλώς κοινωνικό (όχι όπως κατά την άποψη του Μαρξ) και αυτό βοηθά στην παγίωση της ανάγκης μας για κοινή ένωση προκειμένου να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας ο ένας για τον άλλον, και να λειτουργήσουμε και να επιβιώσουμε καλύτερα, αλλά μόλις αυτός ο κοινωνικός δεσμός γίνει αναγκαστικός ή υποχρεωτικός- και γίνει “νομικά” διαταγμένος, γεννιέται ένα νέο παράδειγμα ολοκληρωτισμού.
Ανεξάρτητα από την αντίφαση σχετικά με την κομμουνιστική ιδεολογία, το νεομαρξιστικό σύστημα βασίζεται σε δύο πολύ διαφορετικές υπάρχουσες τάξεις: τη μεγάλη τάξη των εργατών χωρίς ιδιοκτησία (κοινοί θνητοί) που αποτελείται από το σύνολο των μαζών, και την τάξη των ελίτ ή των αρχηγών του κράτους, οι οποίοι εξαιρούνται από όλους τους κοινωνικούς κανόνες και κανονισμούς και κατέχουν και ελέγχουν όλη την ιδιοκτησία. Όπως αναφέρθηκε, αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη βάση του κομμουνισμού, όπως τον περιέγραψε ο Μαρξ, που θα είχε ως αποτέλεσμα ο λαός να καταλάβει μέσω βίαιης εξέγερσης από την καταπιεστική αστική τάξη, όλο τον πλούτο και τα μέσα παραγωγής.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που επιδιώκουν τον κομμουνισμό ισχυρίζονται ότι θέλουν να εξαλείψουν το ταξικό σύστημα προκειμένου να επιτύχουν την απόλυτη ισότητα και την ουτοπία για όλους, αλλά στην ουσία, επιφέρουν με την υποταγή τους στην εξουσία, την ακριβώς ίδια κατάσταση που υποκρίνονται ότι απεχθάνονται. Αγκαλιάζοντας το κράτος και την εξουσία του ως εταίρους στις προσπάθειες να καταστραφεί όλη η παραδοσιακή κοινωνία για να επιτευχθεί η επιθυμητή “αλλαγή”, το νέο κράτος που προκύπτει είναι απλά το αντίθετο από το λεγόμενο προσποιητό επιδιωκόμενο πρόγραμμα. Εδώ είναι που η αριστερή πλευρά του διαχωρισμού αριστεράς/δεξιάς, αναιρεί όλες τις ισχυριζόμενες φιλοδοξίες εξάλειψης της ταξικής δομής υπέρ μιας άρχουσας τάξης πάνω στην κοινωνία. Αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στην κατήχηση, την άγνοια και την ηλιθιότητα.
Βρισκόμαστε τώρα σε μετάβαση σε αυτόν ακριβώς τον τύπο κοινωνίας, όπου οι λίγοι ελέγχουν τα πάντα μέσω πολύ επιθετικών και περιοριστικών κυβερνητικών και τεχνοκρατικών μεθόδων, και παραμένουν εντελώς έξω και ξεχωριστά από τις μάζες με κάθε τρόπο. Αυτό είναι το νόημα της παγκοσμιοποίησης: μια εντελώς ξεχωριστή άρχουσα τάξη και όλοι οι υπόλοιποι σκλάβοι. Αυτό είναι το σύστημα που οικοδομείται, και όταν επιτευχθεί πλήρως, θα είναι σχεδόν αδύνατο να καταστραφεί.
Σκεφτείτε τις σημερινές μας συνθήκες και τι έχει επιτραπεί να αντικαταστήσει την παραδοσιακή μας κοινωνία που βασίζεται στο φυσικό δικαίωμα στη ζωή, που οδηγεί στην ελευθερία, στην ατομική ιδιοκτησία, στην οικογένεια, στην ελευθερία του λόγου και στο δικαίωμα να υπερασπίζεται κανείς τον εαυτό του από οποιαδήποτε επίθεση. Αυτά τα πράγματα έχουν εξαφανιστεί σχεδόν εξ ολοκλήρου και έχουν αντικατασταθεί από την κομμουνιστική τρομοκρατία με τη μορφή του Νεομαρξισμού στα χέρια της ελέγχουσας τάξης, του κράτους και όλων εκείνων που υποστηρίζουν το κράτος.
Ζούμε σε έναν ανάποδο κόσμο, όπου κάθε τι που έχει αξία έχει γίνει ταμπού, ενώ το αντίθετο έχει γίνει το στήριγμα αυτής της θλιβερής κοινωνίας των άμυαλων κηφήνων. Η οικογένεια και η ηθική περιφρονούνται, ενώ αγκαλιάζεται η αχαλίνωτη πληθωρικότητα προς το ανήθικο. Αυτή η στάση είναι πλέον ευρέως διαδεδομένη, και δεν ήταν τυχαία, καθώς η όλη ιδέα του νεομαρξισμού έχει σκοπό να καταστρέψει τη μνήμη όλου του παρελθόντος υπέρ της εγκαθίδρυσης μιας νέας τάξης πραγμάτων βασισμένης στην κομμουνιστική ιδεολογία που είναι προσηλωμένη στην καταστροφή των αποδεκτών μακροπρόθεσμων κανόνων. Προφανώς, η αλλαγή μπορεί κατά καιρούς να είναι καλή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, φαίνεται ότι το καλό ανταλλάσσεται μόνο με το κακό.
Επί του παρόντος, η τρανσέξουαλ συμπεριφορά παρουσιάζεται από το κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως “φυσιολογική”, και μάλιστα σε μια αηδιαστικά μυριάδα μορφών. Αυτή η αντίληψη σπρώχνεται στα πρόσωπα όλων όσων έχουν οποιαδήποτε έκθεση σε οποιαδήποτε μορφή μέσων ενημέρωσης, “εκπαίδευσης” ή κυβερνητικών προσπαθειών κατήχησης, σαν να ήταν ειλικρινά εμφανής σε κάθε ανθρώπινη κατάσταση. Αυτό είναι ανόητο. Το ίδιο ισχύει και για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η ομοφυλοφιλία και κάθε άλλη μορφή αυτού του είδους συμπεριφοράς. Αυτό που οι άνθρωποι επιλέγουν να κάνουν εθελοντικά, και χωρίς να βλάπτουν τους άλλους, και χωρίς εκφοβισμό, ή επιθετικότητα προς κάποιον άλλο, είναι ένα πράγμα, αλλά οποιαδήποτε προσδοκία ή μύηση αναγκαστικής αποδοχής είναι προφανώς λάθος.
Η κοινωνία στο σύνολό της έχει κατακλυστεί από τη λανθασμένη υπόθεση ότι οτιδήποτε δεν είναι φυσιολογικό είναι φυσιολογικό. Δεν διαφέρει με το γελοίο ψέμα περί “ρατσισμού”. Πάντα υπήρχαν ρατσιστές, και πάντα θα υπάρχουν, επειδή αυτή είναι η φύση μιας μειοψηφίας του πληθυσμού, και ήταν πάντα παρούσα στον άνθρωπο. Δεν περιορίζεται μόνο στους λευκούς- στην πραγματικότητα, είναι εμφανής σε κάποιο βαθμό σε κάθε πολιτισμό. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που διαπερνά όλες τις κουλτούρες.
Έχει σκόπιμα δημιουργηθεί η εντύπωση ότι στοχεύει μόνο σε λίγες ομάδες, και λανθασμένα χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατία εναντίον όλων των κρατικά επιλεγμένων μειονοτήτων, ενώ στην πραγματικότητα είναι λιγότερο εμφανής από ποτέ στην ιστορία. Η μεγαλύτερη αλλαγή ήταν η απομόνωση του ρατσισμού σε ορισμένες ομάδες που σκοπό έχουν μόνο να προκαλέσουν μίσος και διχασμό λόγω της ατζέντας ελέγχου του κράτους. Αυτό που είναι προφανές, είναι ότι το μίσος όλων εναντίον όλων είναι ανεξέλεγκτο, και αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως οφειλόμενο στις προσωπικές προτιμήσεις κάποιου, αλλά σε ένα σχεδιασμένο αποτέλεσμα από τις κυρίαρχες “ελίτ”.
Υπάρχει επίσης σκόπιμη κυβερνητική προώθηση και αποδοχή της αποτρόπαιας εγκληματικής συμπεριφοράς από κακές ομάδες όπως η BLM και οι Antifa, αλλά και ορισμένες άλλες. Αυτή η συμπεριφορά δικαιολογείται από το κράτος προκειμένου να αποκτήσει μεγαλύτερο έλεγχο πάνω σε όλους, κανονικοποιώντας τη φρικτή συμπεριφορά των λίγων που χρησιμοποιούνται για να ενσταλάξουν φόβο, ώστε να προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή. Όλα αυτά είναι μέρος της συνωμοσίας αυτού του ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Σχεδόν όλοι οι εκτελεστικοί βραχίονες της κυβέρνησης συμφωνούν με αυτό το κακό και σκόπιμα σκηνοθετούν, συμμετέχουν και επιτρέπουν σκόπιμα να επικρατούν συνεχείς πράξεις τρόμου σε όλη την κοινωνία. Αυτό είναι εμφανές στην αποδοχή και τη δίωξη του εκφοβισμού, της εγκληματικής συμπεριφοράς, της αστυνομικής κρατικής βαρβαρότητας, των επιτρεπόμενων ταραχών και καταστροφών περιουσιών, των μαζικών πυροβολισμών, ειδικά εναντίον παιδιών, που δημιουργούν πολύ περισσότερες ψυχολογικές και συναισθηματικές αντιδράσεις από εκείνους που επιδιώκεται να κυβερνηθούν και να ελεγχθούν. Όλα αυτά αποσκοπούν στην προώθηση συγκεκριμένων κρατικών προγραμμάτων.
Από τις πολλές υποπλοκές αυτής της ατζέντας για την κατάληψη του κόσμου, η παράνομη ανθρωπογενής “κλιματική αλλαγή” θα παραμείνει στο επίκεντρο της προσοχής.
Όλα αυτά και πολλά άλλα, συμπεριλαμβανομένων τρομακτικών επιθέσεων και γεγονότων ψευδούς σημαίας από την κυβέρνηση και τα τσιράκια της, έρχονται αυτό το φθινόπωρο και το χειμώνα κατά τη γνώμη μου, και μαζί τους η πιθανότατη περίπτωση εμφύλιων ταραχών, εμφυλίου πολέμου, θερμού πολέμου και στρατιωτικού νόμου. Προετοιμαστείτε για την κόλαση στη γη, καθώς οι παγκοσμιοποιητές συνεχίζουν την επίθεσή τους εναντίον μας, καθώς οι μάζες δεν έχουν ακόμη αποφασίσει να κάνουν κάτι αξιόλογο για να βοηθήσουν τον εαυτό τους ή να σταματήσουν αυτή την επίθεση εναντίον της ανθρωπότητας.
“Τι είναι η ηθική, ρώτησε.
Κρίση για να διακρίνεις το σωστό από το λάθος, όραμα για να βλέπεις την αλήθεια και θάρρος για να την εφαρμόζεις, αφοσίωση σε αυτό που είναι καλό, ακεραιότητα για να στέκεσαι στο πλευρό του καλού με οποιοδήποτε τίμημα. “
~ Ayn Rand, Atlas Shrugged
Απόδοση primenews.press
Φωτογραφία από Jean-Louis SERVAIS από το Pixabay